ԹԷՈԴԻԿԻ «ԱՄԷՆՈՒՆ ՏԱՐԵՑՈՅՑԸ»՝ ԻԲՐԵՒ ՆԱՄԱԿԱԳՐԱԿԱՆ ԺԱՌԱՆԳՈՒԹԵԱՆ ՍԿԶԲՆԱՂԲԻՒՐ
DOI-:
https://doi.org/10.52027/18294685-akt2023.spԲանալի բառեր-:
Թէոդիկ, «Ամէնուն տարեցոյցը», բանասիրական ճշգրտումներԱմփոփում
Հայ մամուլը իր սկզբնաւորման ժամանակից միշտ եղել է գրամշակութային հայեացքի, երկխօսութեան ասպարէզ: Այդ երկխօսութիւնը մեծապէս պայմանաւորել է նաեւ նամակագրութիւնը՝ իր այլազան դրսեւորումներով՝ պարզ կենցաղային տարրերից մինչեւ գրապատմական ու մշակութային սուր բանավէճեր: Այս առումով պէտք է յիշատակել «ամէնուն Թէոդիկի»
(Շահան Շահնուր) վիթխարի դերակատարութիւնը ազգային գեղարուեստական մտածողութեան ձեւաւորման գործում՝ ամբիոն ունենալով իր հրատարակած «Ամէնուն տարեցոյց»ը (1907-1928 թթ.): Այն արձագանգեց հայ եւ օտար գրական, քաղաքական, մշակութային անցուդարձերին՝ իւրատեսակ վկայարան դառնալով ազգային գրական շարժման դրսեւորումների
համար (Եղիա Տէմիրճիպաշեան, Յակոբ Օշական, Վահան Թէքէեան, Ռուբէն Սեւակ եւ շատ ուրիշներ):
